Praktijkbezoek: Who Am I?! maakt taboe bespreekbaar

Who Am I?! heeft als doel pijn, schaamte en verborgen onderwerpen bespreekbaar te maken, waaronder huiselijk geweld, seks, liefde, grensoverschrijdend gedrag, racisme,… Ze gaan hiervoor naar scholen, oudergroepen, buurtwerkingen…WAI zit in een gedeeld oud schoolgebouw in Rotterdam. In het gebouw huizen daarnaast opleidingscentra, sociale organisaties en een school.

Hun team is doelgericht samengesteld uit educatoren (bijvoorbeeld leerkrachten) en hulpverleners (bijvoorbeeld psychologen) met verschillende achtergronden en met ervaringskennis.

Leren, delen en inspireren

Who Am I ontwikkelde methodieken die speels en aanpasbaar zijn aan de groep. Hun principe is dat ze bouwen op wat de groep aandient. Ze gebruiken de taal die daar naar boven komt.  Ze komen met meer open thema’s zoals “Grenzen en wensen” en dan kijken ze wat resoneert.

Ze werken minimum 90 minuten met een groep en volgen een vast stramien van ‘leren (bijvoorbeeld welke woorden komen in je op als je mishandeling hoort, waarover hebben we het eigenlijk) - delen (ze brengen verhalen van anderen in, waarbij ze erover waken dat het herkenbaar maar nooit persoonlijk wordt) en inspireren (ze brengen aan hoe je kan omgaan met bijvoorbeeld situaties van mishandeling, wat kan jij doen). 

Vertrouwen en openheid creëren is uiteraard erg belangrijk. Van bij het begin zetten ze daarop in. Ze starten met “stel ons eerst vijf vragen”. Zo laten ze eerst een deel van zichzelf zien.

Op het einde van een sessie zorgen ze dat je weet waarheen met je vragen of verhaal. Ze delen steeds de eerste ‘lijnen’ van hulp: je leerkracht, vertrouwenspersoon,… Op het einde pas komen hun eigen gegevens, waaronder Insta, telefoon en mail. Die verschillende kanalen spreken verschillende mensen aan en worden gebruikt voor direct contact.

Naast deze sessies waarvan er liefst minstens drie doorgaan per groep, zetten ze ook in op kennisdeling naar professionals toe. Door kennis door te geven, manieren van gespreksvoering aan te brengen, door te tonen wat ze kunnen doen wanneer verhalen, klachten of andere bij hen komen. 

Op de flyer zie je bijvoorbeeld informatie over de Meldcode, een algemeen verplicht (Nederlands) beleid dat helaas vaak niet in de praktijk wordt toegepast. Terwijl daar sleutels liggen om signalen ernstig gevolg te geven.

“Mensen komen met hun verhalen en zoeken hulp.”

Als buitenstaanders met goed onderbouwde methodieken en kennis, komen ze een groep binnen. Hun buitenstaanders-expertrol zorgt dat anders onbesproken zaken boven komen. Scholenvragen vervolgsessies omdat ze dit type gesprek en begrip nooit eerder zagen ontstaan.

Hun groot netwerk zorgt dat ze steeds hun kennis bijwerken. De krachtige samenwerking in de groep met vaste en freelancewerkers met verschillende aanvullende achtergronden en expertises zorgen voor een dynamiek die het verschil kan maken in hoe moeilijke of taboe-onderwerpen aan bod komen.