Dito’Dito met Stoemp – Over de wegbereiders van het sociaal-artistieke credo en de onoverkomelijke catharsis

item_right

Dito’Dito met Stoemp – Over de wegbereiders van het sociaal-artistieke credo en de onoverkomelijke catharsis

Artikel

Organisaties gaan voortdurend op zoek naar werkvormen die recht doen aan de veelzijdige creativiteit van kinderen en jongeren. Maar meer nog dan louter kennismaking en samenwerking tussen verschillende sectoren gaat het erom vanuit een engagement voor kinderen en jongeren uit kansengroepen het sociale met het artistieke te vervlechten. Soms is die vervlechting een evidentie, iets dat vanzelf groeit. Maar heel vaak is het een kluwen dat leidt tot een gedwongen spreidstand.

“Hola!”, hoor je de cultuursector denken. “Voorzichtig!” Kunst maak je inderdaad niet zomaar
en kunstenaar wordt je niet na één creatie, dat is een ‘commitment’, een ‘way of life’. De
drang om te creëren, om te onderzoeken, om te bevragen... kan je daarmee zomaar – gratuit – naar jongeren stappen? Guy Dermul (KVS) werkte met Dito’Dito aan Stoemp, een voorstelling met kansarme jongeren uit verschillende Brusselse WMKJ’s (Werking Met Kansarme Jongeren). “Il faut le faire”, zegt hij met overtuiging. Maar de balans sloeg over. Langs beide kanten werden verwachtingen gecreëerd, doelbewust of impliciet, en uiteindelijk volgde ontgoocheling. Sociaal-artistiek werk met jongeren: niet zonder gevaar, dus.

Lees het artikel in de bijlage hieronder.