Huis vol dromen in Hamme

Beeld: Andreea Popa via Unsplash

In 2019 vieren we de tiende verjaardag van 'lokale netwerken vrijetijdsparticipatie voor mensen in armoede'. Daarom trekt Demos door Vlaanderen op zoek naar inspirerende spilfiguren en praktijken. Zo ontmoeten we Christine Drieghe, trekker van het lokaal netwerk Hamme.

Al jaren zorgt deze dame lokaal voor een stevige netwerksamenwerking tussen vrije tijd, armoede- en welzijnsorganisaties. Ondanks 10 jaar lokale netwerken is het sensibiliseren rond armoede relevanter dan ooit. Naar aanloop van de Werelddag van Verzet tegen Armoede op 17 oktober pakken de sympathisanten van het sociaal ontmoetingscentrum ’t Verhoog uit met hun project ‘I can’t live in a living room’. Dit huis verbeeldt onder andere de dromen, gemiste kansen, kleine pleziertjes en verwijten waar mensen in armoede dagelijks mee geconfronteerd worden.

't Verhoog: meer dan voedselbedeling

We ontmoeten elkaar in het sociaal ontmoetingscentrum ’t Verhoog. Sinds 2016 kan je hier tweemaal per week terecht voor de voedselbedeling. Daarnaast organiseert ‘t Verhoog ook heel wat activiteiten, aangepast aan de noden van de bezoekers. Sommige activiteiten zijn ontspannend, andere focussen op persoonlijke ontplooiing of het versterken van de weerbaarheid. ’t Verhoog wil uitgroeien tot een echte ontmoetingsplek, zodat ook mensen in armoede hun sociaal netwerk kunnen uitbouwen.

Lang voor de oprichting van het sociaal ontmoetingscentrum kon je de solidariteit in Hamme al voelen. De vele beelden in de media van asielzoekers in gammele bootjes lieten de Hammenaar niet onberoerd. Zo verzamelden de inwoners van Hamme, te midden van de vluchtelingencrisis, spontaan voeding, kledij, speelgoed en schoolspullen om uit te delen aan mensen die dit konden gebruiken. Na enkele jaren de focus te hebben gelegd op het inzamelen van spullen, wil ’t Verhoog dit jaar tijdens de Werelddag van Verzet tegen Armoede de vele stemmen van mensen in armoede laten horen. Ze willen naar buiten treden en de actie laten doorgaan tijdens het Boekenweekend, een populair event in Hamme waar mensen in armoede doorgaans niet aan deelnemen.

I can’t live in a living room

Christine is best trots op haar project dat van onderuit gegroeid is. Na enkele brainstormsessies in juni kwam volgende titel uit de bus: 'I can’t live in a living room'. Een vrijwilliger van ’t Verhoog haalde zijn inspiratie voor de titel bij de gelijknamige hit van Red Zebra, zijn favoriete Vlaamse punkgroep. Hij vond dat dit lied zijn persoonlijke situatie het beste samenvat. Die herkenbaarheid bood voor vele mensen rond de tafel troost en moed.

Als snel deelden de andere deelnemers hun bijzonder lied waaronder: Money, money, money van ABBA, Leef van André Hazes en Porselein van Jasmine. Er werd voldoende tijd uitgetrokken om de teksten te vertalen, uit te printen en te bespreken. Tussen juni en oktober kon elke deelnemer via een reeks creatieve sessies op zijn manier ‘the living room’ inkleden. In heel wat workshops lag de focus op taal in de vorm van een lied, tekst of gedicht. De creatievelingen konden zich uitleven in sessies over de inkleding van het huis of het maken van een dromenvanger om in het huis te hangen. Zo konden ook mensen die minder taalvaardig zijn, meewerken aan het project.

Vanillesuiker en koffie

Demos sloot aan bij de zintuiglijke schrijfsessie rond emoties. Hilde Van Cauteren was onze lesgeefster van dienst. Je kent haar misschien als schrijfster van jeugdromans. Daarnaast is ze ook een veelgevraagde gastdocente bij artistieke organisaties. Nu was het de eerste keer dat ze op vraag van een armoedeorganisatie een workshop organiseerde. Ze vond het belangrijk dat de deelnemers zich veilig voelden en daarom probeerde ze met elk van hen een band te creëren.

Om het ijs te breken liet ze eerst enkele geurpotjes rondgaan. We moesten raden wat er in zat. We herkenden al snel de vertrouwde geur van vanillesuiker, koffie en Sunlight zeep. "Aan wat denk je bij de geur van koffie", vroeg Hilde? Er ontstond onmiddellijk een gezellige drukte terwijl associaties in het rond vlogen. Het schrijfniveau was op voorhand moeilijk in te schatten en zeer uiteenlopend. Om ons op weg te helpen lagen op tafel enkele poëzieboekjes, gekleurd papier en bladen met woorden om uit te knippen. Verder bracht Hilde ook een koffer vol inspiratie waar ze nu en dan een voorwerp uit haalde en iets over zei. Iedereen ging onmiddellijk aan de slag.

Twee mondige dames, die elkaar via de voedselbedeling leerden kennen, keuvelden boven het geroezemoes uit. "Hilde," zegt de ene dame, "Wat denk je hiervan?" En ze las met veel trots haar quote voor: “Als ik rijk ben, koop ik mij arm aan boeken." "Ja, dat is wat ik zou doen", beaamde ze haar eigen quote. Haar buurvrouw vertelde dat ze een opvangplaats voor straathonden zou oprichten. Ze voegde toe: "En wat vind je van 'Als we over armoede spreken grijpen mensen sneller naar hun zakdoek dan naar hun portefeuille'?" Dat is waar, besloten de andere deelnemers.

Het resultaat van de workshops kan je tijdens het boekenweekend in Hamme bezichtigen in het huis ‘I can’t live in a living room’. Meer info over het lokaal netwerk vrijetijdsparticipatie Hamme vind je hier. Benieuwd hoe je in je gemeente zelf op een participatieve, inclusieve manier kunt sensibiliseren rond armoede? Kom dan naar onze Netwerkdag 2019 en volg sessie 4.

Tekst door Sarah Desmedt, stafmedewerker Demos