Blogreeks: Background van de challenges voor de hackathon” Speak out/ act in”

Op welke manier kunnen we de handelingsverlegenheid van professionals en vrijwilligers vergroten als het gaat over racisme en discriminatie binnen sport, cultuur, jeugd en jeugdzorg? Op vrijdag 24 en zaterdag 25 september vindt eerste hackathon plaats rond racisme en discriminatie. Een evenement waarbij we in korte tijd (48 uur) nieuwe, innovatieve concepten ontwikkelen om toe te passen in het werkveld. De Challenges of vraagstukken van de hackathon “Speak out / act in” zijn tot stand gekomen door een grondig vooronderzoek en een bevraging in het veld. Samen met een team van procesbegeleiders werken we naar oplossingen voor het toepassen van de nieuwe technieken voor de challenges. Maar: wat zijn nu de challenges of uitdagingen die we aangaan? Lees hieronder meer erover.

Over het project Speak out / act in

Het project Speak Out, Act In! ressorteert onder de projectsubsidies van het Agentschap Binnenlands Bestuur, Afdeling Gelijke Kansen, Integratie en Inburgering. Het heeft als doel jeugdwerkers, medewerkers in de jeugdzorg en actoren in de sport en cultuursector te versterken in hoe ze met discriminatie kunnen omgaan in hun werking met jongeren.

Vanuit een kruispuntbenadering ontwikkelt dit project een kader, stimuleert het innovatieve kennisdeling en thematische verdieping, en verzamelt het tools waarmee in de praktijk aan de slag gegaan kan worden. Sectorale en intersectorale verbreding en verbinding staat centraal.

Het project biedt een participatief forum dat als doel heeft duurzame verankering en priorisering inzake antidiscriminatie en racismebestrijding, om zo tot strategieën, samenwerkingen en het ontsluiten van tools te komen die in meerdere situaties en in verschillende sectoren gebruikt kunnen worden.

Het project omhelst onder andere een (academische) veldverkenning, een hackathon met jeugdwerkers en jongeren met als doel, en een studiedag. Het project loopt voor 2 jaren, waarin er on-going informatievergaring, overleg, trials van instrumenten en de dialoog met uiteenlopend actoren plaats vindt.

Het begrip discriminatie is mogelijk een containerbegrip aan het worden, een begrip met een zo brede betekenis dat het op zeer verschillende situaties en gebeurtenissen van toepassing is en de gebruiker er (al te) gemakkelijk een eigen invulling kan aan geven. Dat is geen goede zaak. Het leidt niet alleen tot een al te gemakkelijk verklaringsmechanisme waarbij geen verdere analyse of duiding meer nodig is of nodig gevonden wordt maar bemoeilijkt ook het preventief of curatief optreden. Wanneer is een onderscheid maken discriminerend en wanneer is het dat niet?

De zaak is echter nog complexer. Wie discrimineert denkt in containerbegrippen: DE allochtoon, DE werkloze, DE bruine, DE gehandicapte, DE dikke... Maar evengoed spreken we over DE slimme, DE knappe, DE blonde, DE rijke... Wanneer we hier meervoudsvormen van maken wordt het nog algemener: de allochtonen, de werklozen, de bruinen, de gehandicapten, de dikken, de rijken, de armen... Onderscheiden, kwalificeren en discrimineren liggen dicht bij mekaar en het is niet eenvoudig daar als individu maar ook als samenleving mee om te gaan.

Dit project focust op jeugdwerk, jeugdzorg, cultuur en sport en wil de volgende vragen centraal zetten:

1) Welke valabele methoden zijn er om discriminatie op te sporen en te monitoren, waarbij rekening wordt gehouden met de specificiteit van de verschillende domeinen waarin jongeren actief zijn (school, sport, jeugdwerking ..... )?

2)  Welke methoden kunnen ook als sensibiliserend instrument ingezet worden?

3) Met welke methoden kunnen jeugdbewegingen, sportclubs, scholen... aan de slag en wat zijn hier de randvoorwaarden?

4) Welke gerichte onderzoeksvragen kunnen geformuleerd worden ter verdieping van de kennis over (de strijd tegen) discriminatie?

Onderwijs valt buiten het bereik, al geven de deelnemers aan de bevraging die onderdeel was van deze studie overweldigend aan dat samenwerking en afstemming tussen stakeholders –ouders (of hun vervangers), maar ook tussen de organisaties die met jongeren aan de slag zijn -- van het allergrootste belang is. Onderwijs wordt daarbij als een belangrijke partner genoemd.

We proberen wetenschappelijk te onderbouwen wat werkt en wat niet werkt om vooroordelen, steretypering en discriminatie tegen te gaan. Daarbij geven we aan dat waarvan mensen op basis van intuïtie –“gezond verstand”—denken dat het werkt, dat niet altijd doet en zelfs soms een averechts effect heeft. Maar met de bekomen wetenschappelijke inzichten moet in de praktijk aan de slag gegaan worden. Daarbij kunnen zelfs kleine contextverschillen en randvoorwaarden die niet altijd duidelijk zijn, een rol gaan spelen. Het is uiteindelijk in de praktijk, “in het veld”, dat een effect gerealiseerd wordt. Dat is dan ook het opzet van Speak out, act in!

Elke coach in deze reeks focust zich op 1 challenge op de hackathon. Hieronder lees je over de verschillende challenges en over de betrokken coach:

Challenge 1 met coach Katarina Jiresova: Hoe kunnen we stereotypering en vooroordelen tegengaan?
Challenge 2 met Gunilla de Graef: Hoe kunnen we drempelverlagend werken naar het aspect taal?
Challenge 3 met Aline Nyirahumure: Hoe kunnen we trainingen voor jeugdprofessionals en vrijwilligers herdenken?
Challenge 4 met Judy Vanden Thoren: Hoe kunnen organisaties zichzelf in vraag stellen als het over inclusie gaat?
Challenge 5 met Ylva Berg: Hoe kunnen we versnippering voorkomen en samenwerking tussen actoren bevorderen?